Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Esej, który raz jeszcze udowadnia, że życie każdej Albiny, każdej Hanki, czy każdego Maćka to gotowy materiał na zajmującą książkę, a zwyczajny - wdawać by się mogło - los można nawet wpisać w socjologiczno-filozoficzne ramy. Ja po prostu lubię takie opowieści.

Esej, który raz jeszcze udowadnia, że życie każdej Albiny, każdej Hanki, czy każdego Maćka to gotowy materiał na zajmującą książkę, a zwyczajny - wdawać by się mogło - los można nawet wpisać w socjologiczno-filozoficzne ramy. Ja po prostu lubię takie opowieści.

Nareszcie! Powrót autora do najwyższej formy. Świetnie opowiedziana, zajmująca historia, wpisana w multigatunkowy miks, który to eksperyment formalny nic a nic powieści nie szkodzi. Momentami wciskająca w fotel, a tym bardziej wstrząsająca, jeśli choć na poły autobiograficzna.

Nareszcie! Powrót autora do najwyższej formy. Świetnie opowiedziana, zajmująca historia, wpisana w multigatunkowy miks, który to eksperyment formalny nic a nic powieści nie szkodzi. Momentami wciskająca w fotel, a tym bardziej wstrząsająca, jeśli choć na poły autobiograficzna.

Zwyczajna, choć dzięki pasji i talentowi autora absolutnie niezwyczajna historia Barda - dolnośląskiego miasteczka, nad którym czuwa od 1000 lat figurka uśmiechniętej Madonny. Napisany świetnym językiem, znakomity reportaż, z wielką, a nieraz tą całkiem małą historią w tle. Koniecznie.

Zwyczajna, choć dzięki pasji i talentowi autora absolutnie niezwyczajna historia Barda - dolnośląskiego miasteczka, nad którym czuwa od 1000 lat figurka uśmiechniętej Madonny. Napisany świetnym językiem, znakomity reportaż, z wielką, a nieraz tą całkiem małą historią w tle. Koniecznie.